孙泰小班必背古诗15首的师傅形象
孙泰：山阳人，少师皇甫颖，操守有古贤之风。其妻即姨妹也。先是姨老矣，以二子为托，说：“其长损一目，你可娶其女弟。”姨卒，泰娶其姊。或诘之，泰曰：“其人有废疾，不是我不可适。”众皆伏泰之义。
尝于都市遇铁灯台，市之，而命洗刷，却银也。泰亟往还之。中和中，将家于义兴，置一别墅，用缗钱二百千。一半授之矣，泰游吴兴郡，就回日当诣所止。在两月，泰回停舟徒步，再以余资授之，让他人他徙。
于是睹一老妪长恸数声。泰惊悸召诘之，对曰：“老妇尝事翁姑于此，子孙不肖，为他人所有，所以悲耳。” 泰怃然久之一时，因绐曰：“吾适得京书已别除官，不可住此所居且命尔子掌之。”
言讫解维而逝，不复返矣。此乃孙泰义薄云天的故事，其拼音解读如下：
sūn tài, shān yáng rén yě, shǎo shī huáng fǔ yǐng, cāo shǒu pō yǒu gǔ xián zhī fēng. qí qī jí yí mèi yě. xiān shì yí lǎo yǐ, 以 èr zǐ wéi tuō, yuē: “qí zhǎng sǔn yī mù rú nǐ kě qǔ qí nǚ dì.” Yí zú tà i qi zǐ. huò jié zhī tà i yuē: “qí rén you féi jí bù shì wèi bù kě shì.” Zhòng jiē fú tà i zhī ì.
cháng yuè dōu shì dù tiě déng tái,(shì)zhī èr mìng xǐ (shuā), què (yín) ye. Tà i jî wǎng hái zhī.
zhòng hé zhōng ,jiàng jiā (yú) ì xì ng(zhì) yi bié(shù),yòng míng qián èr bǎi(qian).
jìn bàn(shòu)zhī(yǐ),tài(yóuyún(xing jun4),yuē(huí)r(ĭ)d ān(guishū)y(i)b(i)e(chūguān),(bùkěkžch(u))c(i).
zhe(tái)yóng(rén)t àiz(h(uang)f u(yin)(g).
wàn(wánh é)x(in4)i(nf óuzh ōush ēni ng(j ú )x ȳét àir(enl í)(dào).
z h é(tài)(x ingjun4,y únmín(qían)s(hèneix înf o(zh òux ét àir(enl í)(dào).